ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑΜΕ

Για το χειροκρότημα που ξεχάσαμε...

Μαζί με ένα: "ευχαριστώ".

Ένα: "όλα καλά θα πάνε" 

Ένα: "θέλω πάντα να μου γελάς" 

 

της Νικολέττας Λέκκα

Περίπου δέκα χρονών.

Ξέρεις.
Αυτά που με πιασάρικο τρόπο είπαμε «η γενιά της κρίσης».
Της δικής μας κρίσης.

Και τώρα;
Τώρα τους είπαμε ότι θα μείνουν σπίτι.
Τους είπαμε ότι ο λόγος είναι ένας νέος ιός.
Δε ξέρουμε πολλά, τώρα μαθαίνουμε.
Αλλά πρέπει να προσέχουμε.
Όχι για εμάς.
Για την κοινωνία όλη.
Και το έκαναν.
Το έκαναν με τόση καλοσύνη.

Τους ...


ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ το υπόλοιπο κέιμενο Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε παρακάτω

Σύνδεση     Εγγραφή